
Iskra ( Ictalurus punctatus ), znana również jako sum kanadyjski, to gatunek ryby z rodziny sumowatych. Zamieszkuje ona słodkie wody Ameryki Północnej i jest popularnym obiektem wędkarstwa. Charakterystyczne dla niej są jasne plamy rozmieszczone po całym ciele, które dały jej nazwę: “Ictalurus” pochodzi od greckiego słowa “ichtys”, oznaczającego rybę, a “punctatus” oznacza " kropkowany".
Wygląd i cechy fizyczne
Iskra jest stosunkowo dużą rybą, osiągającą zazwyczaj długość 45-60 cm, ale w idealnych warunkach może dorastać nawet do 120 cm. Jej ciało jest wydłużone i bocznie spłaszczone, co ułatwia jej poruszanie się w wodzie. Grzbiet Iskry jest ciemnoszary lub brunatny, a brzuch jaśniejszy, prawie biały. Na całym ciele rozsiane są liczne czarne plamy o różnej wielkości.
Oczy Iskry są małe i umieszczone po bokach głowy, co zapewnia jej szerokie pole widzenia. Pysk jest szeroki i z wyrostkiem ustnym, który umożliwia chwytanie i przetrzymywanie zdobyczy. Iskra ma również 6-8 wąsów czuciowych, które pomagają jej lokalizować ofiarę w mętnej wodzie.
Cecha | Opis |
---|---|
Długość ciała | 45-60 cm (maksymalnie 120 cm) |
Masa ciała | Do 18 kg |
Ubarwienie | Grzbiet ciemnoszary lub brunatny, brzuch jaśniejszy, liczne czarne plamy na całym ciele |
Oczy | Małe, umieszczone po bokach głowy |
Pysk | Szeroki, z wyrostkiem ustnym |
Wąsy czuciowe | 6-8 wąsów pomagających w lokalizacji zdobyczy |
Siedlisko i rozmieszczenie
Iskra jest gatunkiem endemicznym dla Ameryki Północnej. Naturalnie występuje w rzekach, jeziorach i zbiornikach wodnych na terytorium Stanów Zjednoczonych i Kanady. Preferuje ona wody o temperaturze 18-24 °C i stosunkowo spokojnym nurcie.
Preferencje siedliskowe Iskry:
- Rzeki o umiarkowanym nurcie
- Jeziora i zbiorniki wodne
Tryb życia i zachowanie
Iskra jest rybą drapieżną, żywiącą się głównie małymi rybami, skorupiakami i owadami. Jest nocnym łowcą, co oznacza, że poluje na zdobycz w nocy. W dzień Iskra zazwyczaj przebywa na dnie, ukryta wśród kamieni, korzeni lub roślinności wodnej.
Iskra jest znana z charakterystycznego “śpiewu”, który produkuje poprzez wibrowanie mięśni gardłowych. Ten dźwięk przypomina ciche pomrukiwanie i jest wykorzystywany w celu komunikacji między osobnikami.
Rozród
Iskry dojrzewają płciowo w wieku około 3-4 lat. Okres godowy przypada na wiosnę i lato, kiedy temperatura wody wzrasta. Samce budują gniazda z roślinności wodnej lub kamieni, a samice składają do nich ikrę. Po złożeniu ikry samce opiekują się nią aż do czasu wyklucia się narybku.
Relacje z innymi gatunkami
Iskra nie jest agresywna wobec innych gatunków ryb, ale może konkurentować o pożywienie z innymi drapieżnikami, takimi jak szczupaki i oknie. W ekosystemach, gdzie występuje Iskra, odgrywa ona rolę w kontrolowaniu populacji mniejszych ryb i organizmów bezkręgowych.
Iskra jako ryba łowiona
Iskra jest popularnym obiektem wędkarstwa sportowego ze względu na swoją waleczność i smakowite mięso. Wędkarze często łowią Iskrę na żywe przynęty, takie jak robaki lub minnows.
Ciekawostki
-
Iskra potrafi oddychać powietrzem atmosferycznym dzięki specjalnemu organowi zwanej “płucem”.
-
W niektórych regionach Ameryki Północnej Iskra jest hodowana w celach komercyjnych.
-
Mięso Iskry jest bogate w białko i witaminy, a jego smak często porównywany jest do smaku łososia.
Podsumowanie
Iskra to fascynująca ryba o unikalnych cechach fizycznych i behawioralnych. Jest ważnym elementem ekosystemów wodnych Ameryki Północnej i stanowi atrakcyjny obiekt dla wędkarzy sportowych. Niestety, populacje Iskry są narażone na zagrożenia ze strony zanieczyszczenia wody i degradacji siedlisk. Działania konserwacyjne są niezbędne do ochrony tego gatunku na przyszłe pokolenia.